Co to jest stymulacja mózgu?

Nieinwazyjne, przezczaszkowe metody stymulacji mózgu stają się coraz powszechniejsze. Spośród nich wyróżnić należy stymulację elektryczną (tES) oraz magnetyczną (TMS). Stymulacja elektryczna może wykorzystywać prąd stały, prąd zmienny, impulsy prądu lub szum losowy i funkcjonować pod akronimami tDCS, tACS, tRNS. Metoda ta wykorzystuje niewielki prąd elektryczny, niemal nieodczuwalny, lecz mogący działać pobudzająco lub hamująco na wybrane obszary mózgu poprzez zjawisko mikropolaryzacji i tym samym wpływać na neuroplastyczność mózgu. Stymulacja w nowoczesnych badaniach opiera się często na złożonych protokołach stymulacyjnych oraz synchronizacji i komunikacji z urządzeniami monitorującymi stan psychofizjologiczny badanego. Aby zwiększyć zogniskowanie stymulacji elektrycznej stosowana jest wielokanałowa metoda określana jako HD-tDCS.

Stymulacja magnetyczna, funkcjonująca pod skrótem TMS, jest metodą wykorzystującą impulsy magnetyczne, które pobudzają neurony. W odróżnieniu od przezczaszkowej stymulacji elektrycznej, impuls TMS może wywołać ponadprogowe pobudzenie neuronów (depolaryzację) w stymulowanym obszarze mózgu. Stymulacja TMS może działać również hamująco i pobudzająco poprzez zastosowanie protokołów rTMS. Obecnie trwają prace nad nowymi protokołami stymulacyjnymi, wykorzystującymi poczwórne impulsy (QPS) oraz impulsy o zmiennych parametrach (cTMS). TMS pozwala bardzo precyzyjnie wybrać stymulowany obszar mózgu, co ułatwia wykorzystanie neuronawigacji.